η όμορφη ζαίρα μου. πάνε δυο χρόνια ακριβώς που μου έφυγε. την ονειρεύομαι να κάνει πατουσάκια σε ένα αφράτο κουφετί σύννεφο και να γουργουρίζει σαν να μου μαγειρεύει φασολάδες...
1 σχόλιο:
Ανώνυμος
είπε...
Τουλάχιστον η μικρούλα έχει εσένα που τη θυμάσαι και την αγαπάς..
1 σχόλιο:
Τουλάχιστον η μικρούλα έχει εσένα που τη θυμάσαι και την αγαπάς..
Δημοσίευση σχολίου