Σεμινάριο νομικής ενημέρωσης του Δικτύου Μεταναστών

Σεμινάριο νομικής ενημέρωσης του Δικτύου Μεταναστών με την εισήγηση της Γιάννας Κούρτοβικ στο Στέκι Μεταναστών

Όλες και όλοι μας λίγο η περισσότερο, με έναν ή με τον άλλο τρόπο έχουμε κάποιες σχέσεις και επαφές με τους μετανάστες και πρόσφυγες. Εάν αυτές οι σχέσεις και επαφές μας έχουν πιο σταθερό – σε καθημερινή βάση π.χ. οι δασκάλες και δάσκαλοι, τα άτομα ή ομάδες αλληλεγγύης στους μετανάστες και πρόσφυγες, οι εθελοντές που ασχολούνται με τους μετανάστες και πρόσφυγες κλπ, τότε μια σχετική και βασική νομική γνώση περί μεταναστευτικών / προσφυγικών ζητημάτων ίσως θα είναι πολύ χρήσιμη.

Για αυτόν τον λόγο το Σάββατο 28 Νοεμβρίου στις 3:00μ.μ. στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13Α Εξάρχεια) θα διεξαχθεί το σεμινάριο νομικής ενημέρωσης του Δικτύου Μεταναστών. Την ενημέρωση θα την κάνει η δικηγόρος και μέλος του Δικτύου η Γιάννα Κούρτοβικ.



από το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

10 χρονια Πισω θρανια

ΤΑ ΠΙΣΩ ΘΡΑΝΙΑ

Η ομάδα δασκάλων του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών με την ευκαιρία της έκδοσης της κασετίνας με πέντε βιβλία βασισμένα στη 10χρονη διαδρομή στη διδασκαλία ελληνικής γλώσσας σε ενήλικες μετανάστες σας καλεί στην παρουσίαση-συζήτηση που οργανώνει τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009 στις 7μ.μ στο στέκι Μεταναστών Τσαμαδού 13-15.
Τη συζήτηση θα συνοδεύουν τσάι, κρασί και μουσική από τις χώρες προέλευσης των μαθητών.

25 Νοέμβρη-Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των γυναικών

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ 25^Η ΝΟΕΜΒΡΗ

(ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ)

Όχι στη βία κατά των γυναικών – Δεν σωπαίνω!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ: Δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι για την συνδικαλιστική της δράση ως γραμματέας σωματείου καθαριστριών

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗ: Βρέθηκε νεκρή μετά τους αγώνες της κατά των εξευτελιστικών πρακτικών εις βάρος των γυναικών στις φυλακές

30ΧΡΟΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: Ακρωτηριάστηκε με αλυσοπρίονο από τον εν διαστάσει σύζυγό της στην Καλαμάτα μπροστά στα δύο ανήλικα παιδιά τους

25 ΧΡΟΝΗ ΔΑΣΚΑΛΑ: Αποκεφαλίστηκε από τον σύζυγό της στην Σαντορίνη

ΑΛΙ ΖΑΧΙΡΑ: Οικιακή βοηθός την οποία έριξε η εργοδότριά της από το δεύτερο όροφο

Για τις 5 αυτές γυναίκες - θύματα βίας μάθαμε, λιγότερα ή περισσότερα. Για τις «ανώνυμες» γυναίκες που δολοφονήθηκαν από τον νυν ή πρώην σύντροφο/σύζυγό τους τον τελευταίο χρόνο γνωρίζουμε πολύ λίγα. Για τις 5.000 γυναίκες που βιάζονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα δεν θα μάθουμε ποτέ. Το ίδιο και για τις χιλιάδες γυναίκες που κακοποιούνται καθημερινά με τόσους άλλους τρόπους.

Οι δολοφονίες και οι βιασμοί των γυναικών ήταν ανέκαθεν απλά η κορυφή του παγόβουνου και αποτελούσαν την πιο βάρβαρη μορφή επιβολής της ανδρικής εξουσίας πάνω στα σώματα των γυναικών, σε ένα πατριαρχικό σύστημα βίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκε και εξαπλώνεται το trafficking, το σύγχρονο δουλεμπόριο για σεξουαλική εκμετάλλευση με θύματα κυρίως γυναίκες και ανήλικα παιδιά, που έχει εξελιχθεί στην τρίτη πιο κερδοφόρα επιχείρηση παγκοσμίως.

Όμως η βία που υφίσταται η γυναίκα είναι καθημερινή, πολύμορφη και πανταχού παρούσα: στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο, στην τοπική κοινωνία, κατά τη διάρκεια πολέμων ή λόγω βίαιων παραδοσιακών πρακτικών. Από τα υποτιμητικά σχόλια, τον προσβλητικό λόγο, τον "δεδομένο" ρόλο της νοικοκυράς και της μητέρας, τα σεξιστικά "κομπλιμέντα", τις διαφημίσεις που την υποβιβάζουν σε διακοσμητικό - σεξουαλικό αντικείμενο έως το χούφτωμα στο λεωφορείο, την σεξουαλική παρενόχληση, την "πατροπαράδοτη" σφαλιάρα, το ξύλο και κάθε είδους απειλές και εξευτελισμούς. Είναι τόσο η ίδια αυτή βία όσο και η υποψία της που την εμποδίζει από την ισότιμη συμμετοχή στο δημόσιο χώρο, της στερεί τη νύχτα, την καθηλώνει.

Αυτήν την πραγματικότητα πρέπει να την αλλάξουμε!

v Να παλέψουμε για την κατάργηση των σχέσεων εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς φόβο, φτώχεια και βία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις με σεβασμό στη πολυμορφία.

v Να σπάσουμε τη σιωπή και την ανοχή, να κάνουμε ορατή την «αθέατη» καθημερινή ενδοοικογενειακή βία και τη βία λόγω φύλου.

v Να στηρίξουμε όλες τις γυναίκες που τολμούν να την καταγγείλουν. Να μην επιτρέψουμε την ενοχοποίηση και την περιθωριοποίησή τους. Να δημιουργηθούν επαρκείς χώροι υποδοχής και υποστήριξης των κακοποιημένων γυναικών. Να υπάρχει κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.

v Να ανατρέψουμε τα στερεότυπα και να αλλάξουμε την νοοτροπία που κυριαρχεί στην οικογένεια, την εκπαίδευση και τα Μ.Μ.Ε.

Με αφορμή την παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών η Πρωτοβουλία σας καλεί να δώσετε το παρόν στα ακτιβιστικά δρώμενα, στις εκδηλώσεις και συζητήσεις που διοργανώνει με στόχο την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση του κοινού αλλά ακόμα και την πίεση των ιθυνόντων προκειμένου να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

24/11:

12:00 π.μ. Ενημέρωση τύπου στο Στέκι Μεταναστών, Τσαμαδού 13, ΕΞΑΡΧΕΙΑ

18:30 μ.μ. Συζήτηση στο Cabaret Voltaire (Μαραθώνος 30 Κεραμεικός) με θέμα τις υποστηρικτικές δομές για θύματα βίας στη χώρα. Παρουσιάσεις έκθεσης Παρατηρητηρίου, άτυπης έρευνας της ομάδας γυναικών της Διεθνούς Αμνηστίας, βιβλίο Ι. Τσουδερού από την ίδια τη συγγραφέα , θεραπευτικής προσέγγισης Gestalt από το Χάρη Παλλίδη. Θα συζητηθεί η περίπτωση της Ιωάννας Δρόσσου.

25/11:

18:00 μ.μ. Συγκέντρωση- happening-πορεία από τα προπύλαια (Βιβλιοθήκη) έως τη Βουλή

21:00 μ.μ. Βραδιά στο nosotros (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια) με καλλιτεχνικά δρώμενα: βίντεο, σκετς, ανάγνωση ποίησης και λογοτεχνίας. Η βραδιά θα κλείσει με τραγούδια από τη Σοφία Παπάζογλου και τους Βασίλη Κετεντζόγλου (κιθάρα) και Basho Kurti (ακορντεόν)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

26/11 :

15:00-17:00 Διεθνής Αμνηστία: Ακτιβιστικά δρώμενα στην πλατεία Κλαυθμώνος.

28/11:

12:00 Σεμινάριο αυτοάμυνας από τη Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας. Συνάντηση 11:45 στο Μετρό Κεραμεικού (έξοδος Τεχνόπολις) τηλ. επικοινωνίας: 6936 951 984

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ

Οι οργανώσεις που συμμετέχουν στη ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 25 ΝΟΕΜΒΡΗ είναι :

Αυτόνομο Φεμινιστικό Εργαστήρι, Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας, Διεθνής Αμνηστία (Ελληνικό Τμήμα), Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, Θεματική Ομάδα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικολόγων Πράσινων, Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας, Νεολαία ΣΥΝ, Ομάδα Αποδόμησης Φύλου Losotras, Ομάδα Γυναικών Κόκκινο, Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Ομάδα Στην Πρίζα, Ομοφυλοφιλική και Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας, Παγκόσμια Πορεία Γυναικών (Ελληνικό Δίκτυο), Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας, Ψ-Πόλις

Ξεφυλλίζοντας τον άνθρωπο

Το βιβλίο είναι ένας ζωντανός οργανισµός. Αναπνέει στα χέρια του αναγνώστη, µιλάει, σπαρταράει, κλαίει, αγωνίζεται, θυµώνει. Μαζί του και ο αναγνώστης άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο ερωτεύεται, παθιάζεται, εκνευρίζεται, γελάει, αγωνιά, ηρεµεί, βαριέται. Το µόνο σίγουρο είναι ότι ο αναγνώστης δεν βγαίνει µετά την εµπειρία αυτή ποτέ ο ίδιος.

Τι θα λέγατε όµως για µια βιβλιοθήκη η οποία στα ράφια της δεν διαθέτει βιβλία; Ή µάλλον δεν διαθέτει χάρτινα βιβλία, ούτε καν e-βιβλία. Διαθέτει όµως ανθρώπους, τις ιστορίες τους και τις εµπειρίες τους. Και κάτι παραπάνω: τη διάθεσή τους να τα κοινωνήσουν όλα αυτά µε έναν τρόπο που να ενισχύει την προώθηση της διαφορετικότητας.
Είναι το Living Library, ελληνιστί ζωντανή βιβλιοθήκη.

Η ιδέα ξεκίνησε το 1993 στην Κοπεγχάγη από µια οµάδα 5 νέων που ανήκαν στη ΜΚΟ «Stop The Violence» και ήρθε ως αντίδραση στον παρ’ ολίγον θανάσιµο τραυµατισµό µε µαχαίρι ενός κοινού τους φίλου. Ο φίλος τους τελικά επιβίωσε, η οµάδα των πέντε ωστόσο, δηλαδή οι Asma Mouna, Christoffer Erichsen, Thomas Bertelsen και τα αδέλφια Ronni και Dany Abergel, αποφάσισαν να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι σχετικά µε το πρόβληµα τής «µη ανοχής» που άρχιζε τότε να παίρνει διαστάσεις σε µια όψιµη πολυπολιτισµική Κοπεγχάγη των αρχών της δεκαετίας του 1990. Άρχισαν λοιπόν µια προσπάθεια για ευαισθητοποίηση κυρίως των νέων σε ζητήµατα ανεκτικότητας, αποδοχής και ενσυναίσθησης.

Το 2000 έλαβαν µέρος στο Φεστιβάλ του Roskilde, το οποίο συγκαταλέγεται στα σηµαντικότερα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, µε δράσεις που ενθάρρυναν τη µη βία, τον διάλογο, την επικοινωνία και το χτίσιµο ανθρώπινων σχέσεων. Εκεί ξεκίνησε η ιδέα για τη ζωντανή βιβλιοθήκη.

Στην απλούστερη της µορφή η Living Library είναι ένα είδος κινητής βιβλιοθήκης, διαµορφωµένης µε τρόπο που να ενθαρρύνει τη διάδραση και το διάλογο, µέσα από την απλότητα και τη θετική διάθεση. Οι διοργανωτές της Living Library θέλουν να είναι όλα απλά και ουσιαστικά. Οι αναγνώστες «δανείζονται» τους ανθρώπους-βιβλία για ένα ηµίωρο ή 20 λεπτά (αναλόγως µε το σουξέ, το ευπώλητο του «βιβλίου») και το «διαβάζουν» συνοµιλώντας µαζί του µε έναν χαλαρό τρόπο. Έχουν έτσι τη δυνατότητα να ανακαλύψουν πώς σκέφτεται, αγαπάει, φοβάται ένας πυροσβέστης, µια λεσβία, µια ανύπαντρη µητέρα, ένας µουσουλµάνος, ένας υπέρβαρος, ένας διπολικός, ένας άστεγος, µια συγγραφέας, ένας συνταξιούχος, µια νοικοκυρά, ένας άνεργος, ένας άντρας-νταντά… ο κατάλογος των βιβλίων ατελείωτος!

Μάλιστα ενθαρρύνονται από τους διοργανωτές να δανειστούν βιβλία που αντιπροσωπεύουν τις πιο µεγάλες τους δυσκολίες: η αφίσα της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Swiss Cottage στο Λονδίνο λέει «στη ζωντανή βιβλιοθήκη µπορείς να κατεβάσεις από το ράφι τη χειρότερή σου προκατάληψη – διάλεξε από τον κατάλογό µας!»
Έτσι, όπως γράφει ο Ronni Abergel, όταν προκαλείς τα πιο συνήθη στερεότυπα µε θετικό και χιουµοριστικό τρόπο, δίνεις την ευκαιρία στους ανθρώπους να τα σπάσουν. Γιατί τι νόηµα έχει να κουνήσεις δασκαλίστικα το δάχτυλο σε όσους έχουν και αναπαράγουν στερεότυπα, φοβίες και ρατσισµό, αν δεν τους δώσεις τη δυνατότητα να γνωρίσουν εκείνο που φοβούνται; Είναι ένας συµπαγής αλλά και εύκολος (και εύκολα µεταβιβάσιµος) τρόπος προώθησης της ανοχής και της κατανόησης.

Το 2003 η µεθοδολογία τους και οι τεχνικές τους ενσωµατώθηκαν στο πρόγραµµα εκπαίδευσης νέων στα ανθρώπινα δικαιώµατα του Συµβουλίου της Ευρώπης.
Στη συνέχεια, και µε τη συµβολή του Συµβουλίου της Ευρώπης, η ιδέα ταξίδεψε και υιοθετήθηκε από χιλιάδες ανθρώπους στην Ευρώπη, σε χώρες όπως η Ρουµανία, η Ισλανδία, η Ιταλία, η Σλοβενία, η Πορτογαλία, το Βέλγιο, η Κύπρος, η Νορβηγία και η Αυστραλία εκτός ευρωπαϊκών συνόρων η οποία εξελίχτηκε από µοναχικός καβαλάρης αρχικά στη χώρα µε τη µοναδική µόνιµη και στεγασµένη Living Library. Πρόσφατα στο παιχνίδι της ζωντανής ανάγνωσης µπήκαν το Μεξικό, οι ΗΠΑ, η Βραζιλία και η Ελλάδα.

Αυτό που κάνει τη Living Library τόσο δηµοφιλή είναι η δυνατότητα που παρέχει για ευελιξία ως προς τις οικονοµικές απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήµατος. Το πιο ακριβό ενεργητικό της Living Library είναι ο χρόνος και η εθελοντική προσφορά των ανθρώπων που δουλεύουν γι’ αυτή. Και πιστέψτε µε, χρειάζονται χέρια! Τόσο για τη φροντίδα των αναγνωστών, ώστε µέσα σε ένα χαλαρό περιβάλλον να έρθουν αντιµέτωποι µε τους φόβους τους και µε εκείνο που δεν γνωρίζουν, όσο και για την ασφάλεια και ψυχική ισορροπία των «βιβλίων», τα οποία ενδεχοµένως πρέπει να αναπαράγουν τραυµατικές στιγµές της ζωής τους.

Οι εµπνευστές του Living Library έχουν κι έναν αδιαπραγµάτευτο όρο: η βασική προϋπόθεση που θέτουν είναι να παρέχεται στο κοινό δωρεάν, ορµώµενοι από τη βασική φιλοσοφία τους, αλλά αποφεύγοντας ταυτόχρονα τον σκόπελο της κερδοσκοπίας από τους υποψήφιους διοργανωτές διεθνώς.

Πρώτη φορά άκουσα για το project της Living Library από τον Νικ, ένα ριζοσπάστη ακτιβιστή βιβλιοθηκάριο (ναι, υπάρχουν και αυτοί!) και υπεύθυνο για το αντίστοιχο εγχείρημα στην Αγγλία. Και θυµάµαι µια καταπληκτική ιστορία που µου αφηγήθηκε: σε µια διοργάνωση στο Μάντσεστερ ένας πολλά βαρύς –macho όπως τον περιέγραψε ο Νικ– νεαρός ντυμένος µε το χαρακτηριστικό στυλ των ράπερ της βόρειας Αγγλίας περιφερόταν στον χώρο της διοργάνωσης δείχνοντας έντονο ενδιαφέρον, αλλά κρατώντας ταυτόχρονα και τις αποστάσεις του. Το διερευνούσε τέλος πάντων. Οι εθελοντές αρµόδιοι για την ασφάλεια είχαν κάπως θορυβηθεί, ήταν κι εκείνοι διερευνητικοί. Κάποια στιγμή ο νεαρός πλησίασε το πληροφοριακό σταντ και ζήτησε διευκρινίσεις µε ζόρικο ύφος που δεν σήκωνε και πολλά πολλά. Όταν του εξήγησαν οι αρµόδιοι εθελοντές, πήρε τον κατάλογο µε τα βιβλία στα χέρια του και χωρίς δεύτερη µατιά ζήτησε να δανειστεί το φυλοµεταβατικό βιβλίο, τον άνθρωπο δηλαδή που ήταν εκεί για να µιλήσει για τις εµπειρίες του από εγχείρηση αλλαγής φύλου. Μα είσαι σίγουρος, του έλεγε ο εθελοντής; Καταλαβαίνεις τι θα πει transgender? Καταλάβαινε…

Όπως αποδείχτηκε τελικά το νεαρό αγόρι βρισκόταν σε ένα αντίστοιχο δίληµµα. Κανείς άλλος φυσικά δεν ξέρει τι ειπώθηκε στη διάρκεια αυτών των 20 λεπτών δανεισµού. Η ανακούφιση που φαινόταν στο πρόσωπό του, ωστόσο, όταν τελείωσε ο δανεισµός κάνει ακόµα τον Νικ να αφηγείται αυτήν την ιστορία, χωρίς να της προσδίδει κανένα θεραπευτικό χαρακτήρα. Όταν την αφηγείται δεν προσπαθεί να σε πείσει για την αξία της Living Library. Σου αφηγείται απλώς άλλη µια ανθρώπινη ιστορία. Αυτό άλλωστε δεν κάνει ένα βιβλίο;

Info
The Living Library: http://living-library.org/index.html.
Roskilde Festival: http://www.roskilde-festival.dk/uk/.
Human Rights Education Youth Program: http://eycb.coe.int/eycbwwwroot/hre/index.asp.
Council of Europe: http://www.coe.int/

Πληροφορίες: livinglibrarygr@gmail.com

μπορείτε επίσης να διαβάσετε το παραπάνω άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γαλέρα, εδώ