27/12/11

berni's doll

το έστειλε μια φίλη. 
φάρμακο λέει για την κατάθλιψη. 
δεν είμαι και τόσο σίγουρη για αυτό. 
είμαι σίγουρη ότι πρέπει να το δεις, ωστόσο!






18/12/11

Ο καιόμενος


Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.

Τάκη Σινόπουλου


σαν σήμερα ένα χρόνο πριν 17 του δεκέμβρη 2010 ένας νέος σε μια πλατεία στην μέση του πουθενά στην τυνησία έβαλε φωτιά στο κορμί του. μαζί έβαλε φωτιά σε μια ολόκληρη χώρα και μετά σε δυο και μετά η φλόγα ταξίδεψε και σε άλλες χώρες. σύντομα πολλοί νέοι σε μικρές και μεγάλες πλατείες στη  μέση του πουθενά πυρπολήθηκαν από την ανάγκη για ανατροπή καθεστώτων που περιόριζαν θεμελιώδεις ελευθερίες. η αρχή κάπως έτσι έγινε και γρήγορα απλώθηκε σε ένα δύσκολο και πονεμένο κομμάτι γης. αυτό το ταξίδι του "καιόμενου" κράτησε πολύ ήδη, κρατάει μέχρι και σήμερα και κάθε μέρα αποφασισμένοι άνθρωποι αντιστέκονται και θυσιάζουν. το τι, το πως και το γιατί θα αργήσει να φανεί, αν ίσως ο αναλυτής του μέλλοντος καταφέρει να το ψηλαφίσει. μέχρι τότε τι άλλο κάνουμε από το να αφουγκραζόμαστε, να παρατηρούμε και να καταγράφουμε. και να σαστίζουμε με την εικόνα του καιόμενου και να "μοιράζουμε την εαυτή μας στα δυο" με δέος σαν τον ποιητή. 


13/12/11

αβγά

κάθε φορά που ο σκάι αποκαλεί την χρυσαυγίτισσα - παρολίγο δολοφόνο - σκορδέλη "ακτιβίστρια" 

  • ένα αγγελάκι στον ουρανό κερδίζει μια παρτίδα σκάκι από ένα δαιμονόπουλο 
  • ένας άνεργος ανεβαίνει μια βαθμίδα στην επετηρίδα αλαφούζ 
  • ένα παιδί στο μαλάουι σώνεται από ένα μόνο κλικ στον υπολογιστή σου...

13/11/11

ένα τέλος κακό, ένα όχι τόσο


οι ιστορίες έχουν ή καλό τέλος ή κακό. 
ή είναι σε working process και θέλεις να ελπίζεις, αλλά πάλι ξέρεις όσα γίνονται και πόσοι άνθρωποι χάνονται μέσα στο σύστημα και άστα να πάνε.
δυο ειδήσεις, δυο γυναίκες, δυο ιστορίες.

αυτή η γυναίκα είναι κρατούμενη στη γυναικεία φυλακή στον Ελαιώνα. πέρυσι έδωσε εξετάσεις, αυτές που στην εποχή μου λέγαμε "πανελλήνιες" και τώρα δεν ξέρω πως λέγονται. πέρασε σε ένα ΤΕΙ στη Φλώρινα. 
μαθήματα δεν μπορεί να παρακολουθήσει, αλλά μπορεί να διαβάζει και να περνάει από τις εξεταστικές, δες όμως με ποιο τρόπο: κλιμάκιο καθηγητών μεταβαίνουν στη Θήβα, και μέσα στις φυλακές, στο χώρο του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας, πραγματοποιείται η εξέτασή της. 
διαβάζει, περνάει τα μαθήματά της, μερικά ναι, μερικά όχι, το παλεύει. 

αυτή η γυναίκα  βρέθηκε κρεμασμένη στα κρατητήρια της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Πάτρας χτες το απόγευμα, μητέρα ενός βρέφους, εξαρτημένη κατά την αστυνομία. 
η σύλληψή της αφορούσε κλοπές ρούχων από κατάστημα. 
ξέχασα να αναφέρω ότι η κάμερα του κλειστού κυκλώματος στο κρατητήριο ήταν χαλασμένη και ο σκοπός δεν την αντιλήφθηκε εγκαίρως.  


αυτός ο πόνος έκλεισε εδώ. 
ο δικός μας πάλι όχι.


bonus track 




θα εξηγήσω σύντομα γιατί το track κολλάει με τις παραπάνω ιστορίες. αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία με ένα τελείως διαφορετικό τέλος...



12/11/11

πλυμένη καθαρότητα


βρομοξένοι! 
κατουράτε όπου βρίσκετε. 
βρομιάρηδες! να γυρίσετε στις πατρίδες σας.
είπε και... έφτυσε μια παχιά ροχάλα κατάχαμα. 
Ομόνοια 10/11/2011 απόγευμα



11/11/11

άνθρωπος, όχι φυτό για πότισμα!


αναδημοσιεύω από το προφίλ του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών στο Facebook:



"Σήμερα το πρωί ήμουν αυτόπτης μάρτυρας σε περιστατικό όπου υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων κατάβρεξε άστεγο που κοιμόταν σε κούτες σε πεζοδρόμιο στην οδό Αγησιλάου, προκειμένου να τον εκδιώξει.Αργότερα έμαθα ότι το νερό εμπεριείχε και απολυμαντικές ουσίες για μυοκτονία και εντομοκτονία.Παραθέτω την καταγγελία που υπέβαλα γραπτώς προς τον Δήμαρχο κ. Καμίνη: 
κ. Δήμαρχε, 
θα ήθελα να θέσω υπόψη σας περιστατικό που συνέβη σήμερα, Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 9:25 π.μ. επί της οδού Αγησιλάου 20, στο κέντρο της Αθήνας. Υπάλληλος του Δήμου Αθηναίων, κατάβρεχε με μάνικα από το βυτιοφόρο του Δήμου Αθηναίων με αριθμό κυκλοφορίας ΚΗΗ 1210, άστεγο που κοιμόταν μέσα σε κούτες. Μπροστά στην απάνθρωπη αυτή σκηνή αντέδρασα έντονα, ζητώντας του να σταματήσει αμέσως, λέγοντας ότι είναι ντροπή. Ο υπάλληλος του Δήμου φερόταν σκαιότατα φωνάζοντας και υβρίζοντας τον άστεγο καθώς τον κατάβρεχε. Σκαιότατα φέρθηκε και σε μένα λέγοντάς μου αν έχω ανθρωπιά να σηκώσω εγώ τον άστεγο που μπορεί να πάσχει από ηπατίτιδα, να τον περιθάλψω και να τον φροντίσω! 

Επικαλούμαι τη μαρτυρία του κ. Αντώνη Διαλυνά ο οποίος διατηρεί υπαίθριο χώρο στάθμευσης στην οδό Αγησιλάου 13. Παρακαλώ να διερευνήσετε εάν το περιεχόμενο του βυτιοφόρου ήταν μόνο νερό ή εάν περιείχε τοξικές ή επικίνδυνες απολυμαντικές ουσίες (σημειωτέον ότι ο άστεγος έσταζε κυριολεκτικά από τον ψεκασμό που είχε υποστεί). Επειδή θεωρώ ότι αυτή η συμπεριφορά είναι ακραία απάνθρωπη, πολύ περισσότερο δε όταν δεν προέρχεται από οποιονδήποτε ιδιώτη, αλλά από υπάλληλο του Δήμου, ελπίζω ότι θα ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο περιστατικό.

Έλενα Μηλιώτη 
Οδοντίατρος 
τηλ....... Διευθυνση......"

8/11/11

η ζωή τραβάει την ανηφόρα, στη συρία, την ελλάδα και αλλού...



(σημείωση: τα βίντεο που παραθέτω είναι εξαιρετικά βίαια. μην τα δείτε, αν δεν αντέχετε)

οι εικόνες από τη Συρία είναι φρικτές. σάρκες, αίμα, βία από εκείνα που σε αφήνουν άφωνη και πληγωμένη από την αδυναμία να τα κατανοήσει η ύπαρξή σου. 
βίντεο που κάποιος με κίνδυνο της ζωής του έβγαλε έξω από τη χώρα, κορμιά φριχτά παραμορφωμένα από τα βασανιστήρια, παιδιά χτυπημένα με τεράστιες σφαίρες κατευθείαν στην καρδιά, τυφλή λυσσαλέα βία. και τραγούδια, κεριά, λουλούδια, ειρηνικές διαδηλώσεις. 
το μόνο όπλο αυτών των ανθρώπων είναι η κάμερα ενός κινητού τηλεφώνου και οι φωνές, τα χέρια, τα σώματά τους. και μόνη τους ελπίδα κάτι να γίνει, κάποιος να αντιδράσει όταν αυτές οι εικόνες κυκλοφορήσουν στον "πολιτισμένο κόσμο". 
το καθεστώς απειλεί με "νέα και πολλά Αφγανιστάν" και τα μαθήματα από Αίγυπτο και Λιβύη έχουν ληφθεί. όβερ. 
ωστόσο, κάθε βράδυ λέω, αυτό το βίντεο είναι το τελευταίο, δεν θα δω άλλο, δεν θα ασχοληθώ άλλο. 
και κάθε βράδυ λέω η Συρία είναι μόνη, κάνε κάτι

και μετά έρχεται μια Κυριακή που ένα σύριος φίλος παίρνει ένα μικρόφωνο στη μέση μιας πλατείας που έχεις καταθέσει μέρος από τις κυψελίδες των πνευμόνων σου εσύ και άλλοι πολλοί για ένα "μακροπρόθεσμο αδειανό, για μιαν Ελένη" και τραγουδάει στη γλώσσα σου αυτό το τραγούδι:



κάθε βράδυ θα λέω και θα ξαναλέω: η Συρία είναι μόνη, κάντε κάτι

2/11/11

δημοψήφισμα





ΑΠΟΦΑΣΗ

Είστε υπέρ ή κατά;
Έστω απαντήστε μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι.
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν στη ζωή
Παιδιά γυναίκες έντομα
Βλαβερά φυτά χαμένες ώρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φιλμ. Κι αυτό θα σας βασάνισε ασφαλώς.
Μιλάτε υπεύθυνα λοιπόν. Έστω με ναι ή όχι.
Σ’ εσάς ανήκει η απόφαση.
Δε σας ζητούμε φυσικά να πάψετε
Τις ασχολίες σας να διακόψτε τη ζωή σας
Τις προσφιλείς εφημερίδες σας τις συζητήσεις
Στο κουρείο τις Κυριακές σας στα γήπεδα.
Μια λέξη μόνο. Εμπρός λοιπόν:
Είστε υπέρ ή κατά ;
Σκεφτείτε το καλά. Θα περιμένω.

Μανόλης Αναγνωστάκης

29/10/11

με αφορμή μια σχολική παρέλαση



είμαστε η χώρα που στοχοποιεί μικρά παιδάκια λόγω της μεταναστευτικής καταγωγής τους (υπόθεση αλλοδαπών σημαιοφόρων) με αφορμή μια σχολική παρέλαση . 
είμαστε η χώρα που στοχοποιεί την άλλη μισή χώρα με αφορμή μια σχολική παρέλαση. 
είμαστε η χώρα που οι αντιδράσεις των πολλών μετονομάζονται σε "επίθεση στη δημοκρατία" με αφορμή μια σχολική παρέλαση.   
είμαστε η χώρα που τα μέσα ενημέρωσης θυμούνται τα τρωτά της εκπαιδευτικής διαδικασίας, εξετάζοντας τις "ιστορικές γνώσεις" τω μαθητών με αφορμή μια σχολική παρέλαση (και μόνο)
είμαστε η χώρα που οι ίδιοι, εκείνοι που υπερασπίζονται "την καθαρότητα της φυλής", προασπίζονται την ιστορική μνήμη και τη θυσία των προγόνων ακριβώς από εκείνους που αιματοκύλισαν μια ήπειρο στο όνομα της "καθαρότητας της φυλής" με αφορμή μια σχολική παρέλαση.
είμαστε η χώρα που χρειάζεται να θυμάται με αφορμή μια σχολική παρέλαση. και μετά να ξεχνάει, να ξεχνάει, να ξεχνάει.



μα τι λέω?  ΕΊΜΑΣΤΕ η χώρα - σχολική παρέλαση. 

28/10/11

Ενέδρα (σήμερα και κάθε μέρα)





Βασίλευε ο ήλιος πίσω απ’ τους στρατώνες, οι ζητιάνοι ψάχνανε για λίγο νερό, μα όλα τα λαγήνια ήταν αναποδογυρισμένα στην πόλη Κανά, οι γυναίκες φεύγανε κλαίγοντας μέσα στο κίτρινο σούρουπο, εγώ, κυνηγημένος, μοίραζα πάνω στο λόφο το κρασί μου με ληστές και ψευδομάρτυρες, ενώ ο σταυρός δάγκωνε κιόλας την άκρη του παλτού μου.

Ποιον ν’ αγαπήσω; Σε ποιον να εξομολογηθώ; 
Μονάχα ο Θεός μπορεί να καυχηθεί ότι μ’ άκουσε να παραπονιέμαι, ήπια όλο το βούρκο στον υπόνομο που μ’ έριξαν, τ’ άντερα μου έγιναν οι δρόμοι που κυλάνε αμάξια θριάμβου, έβγαλα τα φτερά μου και τα κάρφωσα στη γριά, που τη θάβαν ολομόναχη μ’ ένα σπουργίτι στο γειτονικό δέντρο, με μια παλιά κασετίνα γεμάτη στάχτη — θυμηθείτε με όταν έρθει η ώρα.

Εργόχειρα φυλακισμένων στέγνωναν στο τζάκι, ήταν φθινόπωρο κι είχαν ερημώσει τα χωράφια, άκουγα το βήμα των καραγωγέων καταβροχθίζοντας τον κλεμμένο σανό.

Τότε είδα το μεγάλο ικρίωμα, όπου έπρεπε ν’ ανεβώ, άγνωστο αν θα στεφθώ βασιλιάς ή θα κυλήσω στο καλάθι των αποκεφαλισμένων.

Τάσος Λειβαδίτης, από τη συλλογή Νυχτερινός επισκέπτης (1972)

24/10/11

Κοινωνικό Κέντρο Αλληλεγγύης

Προς όλες τις συλλογικότητες, τα συνδικάτα, τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, τα αυτοδιοικητικά σχήματα, τα κοινωνικά κινήματα, αλλά και προς όλους τους ευαισθητοποιημένους πολίτες και τους υγειονομικούς που αντιλαμβάνονται την αξία της αλληλεγγύης, ειδικά μέσα στην ζοφερή περίοδο της οικονομικής κρίσης με την διευρυνόμενη φτώχεια, την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό.





Το Kοινωνικό Iατρείο Aλληλεγγύης ξεκινά την λειτουργία του σε λίγες ημέρες. 
Σε χώρο που διέθεσε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, στον 1ο όροφο στην Αισώπου 24 (πρώτη προς τα κάτω παράλληλο της Μοναστηρίου, περιοχή Βαρδάρη), από την 7η Νοεμβρίου 2011 θα λειτουργούν καθημερινά τις εργάσιμες ημέρες εντελώς δωρεάν για ανασφάλιστους-ες, έλληνες και αλλοδαπούς, τακτικό ιατρείο γενικής ιατρικής, νευρολογικό, παιδιατρικό, ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, οδοντιατρείο και φαρμακείο.


Ραντεβού θα μπορεί κάποιος να κλείσει στο τηλέφωνο 2310 520386, τις πρωινές ώρες των εργάσιμων ημερών.

Σκοπός του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης και της ρωτοβουλίας υγειονομικών, που τοεμπνεύστηκε τον Απρίλη του 2011 και θα το λειτουργεί εντελώς εθελοντικά με συνέπεια και σταθερότητα, είναι η παροχή πρωτοβάθμιας περίθαλψης και φροντίδας υγείας σε ανασφάλιστους-ες πολίτες, έλληνες και αλλοδαπούς, οι οποίοι-ες σήμερα πετιούνται επίσημα (νομοθετημένα) έξω από το ΕΣΥ, αν δεν έχουν να πληρώσουν το σύνολο του κόστους της θεραπείας ή των εξετάσεών τους. Ταυτόχρονα, η πρωτοβουλία υγειονομικών δίνοντας καθημερινές μάχες, θα διεκδικεί συνεχώς από το ΕΣΥ να καλύπτει για αυτούς τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας τα έξοδα διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων που χρειάζονται πρόσβαση στα νοσοκομεία και θα συνεργάζεται με ένα δίκτυο εξειδικευμένων εθελοντών υγειονομικών, ιδιωτών και νοσοκομειακών, για την ολοκλήρωση πάλι εντελώς δωρεάν της διαγνωστικής και θεραπευτικής προσπέλασης, αλλά και της αποκατάστασης των ανασφάλιστων, όπου αυτή φυσικά χρειάζεται.

Για τον εξοπλισμό του ιατρείου και οδοντιατρείου και την αγορά των αναλώσιμων υλικών και των απαραίτητων φαρμάκων που θα χορηγούνται δωρεάν στους ασθενείς, χρειαζόμαστε την οικονομική ενίσχυσή σας. Επίσης, φάρμακα που πλέον δεν τα χρειάζεστε, μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα χρήσιμα αν μας τα παραδώσετε, πριν λήξουνε. 

Ζητάμε ακόμα την ηθική ενίσχυση και ακόμα περισσότερο την συμμετοχή σας στον αγώνα για την εγκαθίδρυση, ανάπτυξη και ολοκλήρωση ενός πραγματικά δημόσιου, καθολικού, ποιοτικού και φιλικού για τους ανθρώπους Συστήματος Υγείας, χωρίς καμιάς μορφής κοινωνικό αποκλεισμό και πληρωμές από την τσέπη των ασθενών. 

Τέλος, καλούμε όλους τους υγειονομικούς που κατανοούν την αναγκαιότητα αυτής της προσπάθειας να στελεχώσουν το ιατρείο στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, ή να συνεργαστούν ως εξωτερικοί συνεργάτες, εξετάζοντας χωρίς καμιά οικονομική επιβάρυνση τους ασθενείς που θα παραπέμπονται κατόπιν συνεννόησης από το κοινωνικό ιατρείο.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣ\ΝΙΚΗΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ-ΕΣ

23/10/11

Έκκληση για ανεύρεση στοιχείων




Κατά τη διάρκεια της 48ωρης απεργίας της περασμένης εβδομάδας στην Αθήνα και συγκεκριμένα στις 20/10/2011 νεαρός άνδρας, μέλος του Σωματείου Ανέργων δέχτηκε αναίτια επίθεση από άνδρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ στην οδό Διομείας, κάθετο της οδού Ερμού,  περίπου στις 17.00, προσήχθη βίαια και τελικά συνελήφθη επίσης αναίτια. Παρακαλούμε θερμά αν υπάρχει κάποιος, κάποια μάρτυρας του συμβάντος ή το έχει αποτυπώσει σε φωτογραφίες ή βίντεο να έρθει σε επικοινωνία με το εξής mail: againstviolencewomen@gmail.com
Παρακαλώ επίσης προωθήστε αυτή την έκκληση για ανεύρεση φωτογραφικού ή άλλου υλικού. 

Η οικογένεια και οι φίλοι του συλληφθέντος.





During the last week's 48-hour strike in Athens and particularly on 20/10/2011 a young man, member of the Association of the Unemployed was attacked unprovoked by men of the DELTA police force at Diomeias street, reflux of Ermou Street, at about 17.00. He eventually was arrested violently. Please if anyone was present, witnessing the incident or has capture photos or video of the insident, contact the following mail: againstviolencewomen@gmail.com.
 Please forward this call to help us find any photos or video of the insident.



The family and friends of the arrested.



20/10/11

εσύ, μαχαίρι, πληγή

φίλος αγαπημένος ήρθε πριν μερικές μέρες να δει το νέο σπιτάκι - μετακόμισα πρόσφατα συγκατοικώντας πάλι μετά από καμιά δεκαριά χρόνια για να μοιράζονται τα έξοδα μπλαμπλαμπλα.

κάτσαμε λοιπόν στην νέα μου κουζίνα, του νέου μου σπιτιού με δυο φλιτζάνια αχνιστό τσάι και όλα τα υπόλοιπα νέα μας. φυσικά και αναπόφευκτα η κουβέντα οδηγήθηκε στο θέμα απασχόληση/εργασία/ανεργία. 
απασχόληση και εργασία για εκείνον - είναι δημόσιος υπάλληλος με απόσπαση σε κομματική οργάνωση- και ανεργία για εμένα - που για την ακρίβεια είμαι σε επίσχεση εργασίας από πέρσι τον Οκτώβρη και απλήρωτη από τους εργοδότες μου από τον Ιούνη του 2009. 

όταν άρχισε την γκρίνια για τη μείωση του μισθού του (κοντά στο χιλιάρικο) έπιασα τον εαυτό μου να ανυπομονεί για το τέλος αυτής της συνάντησης. όταν άρχισε την γκρίνια για την απαγόρευση άσκησης δεύτερου επαγγέλματος στους δημοσίους υπαλλήλους άρχισα να φαντασιώνομαι μικρά, κινέζικα βασανιστήρια. όταν άρχισε να μιζεριάζει για το πόσο βαρετή είναι η δουλειά του έβαλα τις φωνές. ένιωθα πραγματικά ότι αυτός ο άνθρωπος έστριβε ένα μαχαίρι σε μια βαθιά, αιματηρή πληγή. και του το είπα, έτσι ακριβώς. 
εσύ, πληγή, μαχαίρι. 
δεν νομίζω ότι κατάλαβε πολλά-πολλά. 

ειδικά τη μέρα εκείνη γύρισα πάλι άπραγη από ένα βρώμικο γραφείο απασχόλησης του ΟΑΕΔ, χωρίς να έχω καταφέρει να εισπράξω το τελευταίο επίδομα επίσχεσης που δικαιούμαι, λόγω ατελείωτης ουράς και "πτώσης του συστήματος". εκείνη τη μέρα που με το τελευταίο δίευρω μου το έπαιξα κορώνα γράμματα για το αν θα πάρω το τρόλεϊ για την επιστροφή ή θα παρηγορηθώ με την τυρόπιτα που μου έσπαγε τη μύτη, μπορείς να μου δώσεις κάποιο δίκιο για αυτήν την έκρηξη θυμού.  (σημ: και φυσικά έκλεψα στο γράμματα, ποιος αντιστέκεται σε μια αχνιστή τυρόπιτα?)

δίκιο έχεις θα μου πεις και θα μου χαϊδέψεις παρηγορητικά την πλάτη. αλλά επειδή αυτός ο ρόλος στην καθημερινότητα είναι δικός μου είπα να ζητήσω παρηγοριά στην αγαπητή κοινότητα της τουιτερίας. εκεί όπου ελάχιστοι με γνωρίσουν προσωπικά και  η γκρίνια μπορεί να φτάσει σε απελευθερωτικά επίπεδα. 

άρχισα λοιπόν τα "και μου είπε και του είπα και μου είπε μπλαμπλαμπλα". και ήμουν μια υπέρλαμπρη  ηρωίδα, βασίλισσα ενός δράματος χωρίς τέλος. 

και μετά... 

ήρθε ο φίλος ο τουιτεράς, ο άνεργος, ο χωρίς επίδομα. 
ο φίλος που αναγκάστηκε να αφήσει τη ζωή του στην αθήνα και να μετακομίσει με τους γονείς στην ασφυκτική επαρχιακή πόλη. 
σε εμένα με το επίδομα των 445 ευρώ μηνιαίως και το καινούριο σπίτι με την καινούρια κουζίνα. 

να μου πει: εσύ, μαχαίρι, πληγή. 
εγώ, μαχαίρι, πληγή δηλαδή... 


με αφορμή αυτό το ποστ

13/10/11

ΠΑΤΡΑ: δελτίο τύπου Κίνησης Υπεράσπισης προσφύγων έπειτα από παράσταση διαμαρτυρίας στις 12-10-11 στο λιμάνι




Πάτρα, 13-10-2011

Τους τελευταίους μήνες, τα περιστατικά βιαιοπραγίας σε βάρος προσφύγων και μεταναστών στην πόλη της Πάτρας έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις.


Τα μέλη της Κίνησης Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών γίνονται με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα δέκτες καταγγελιών για ξυλοδαρμούς, κυρίως στους χώρους μέσα και γύρω από το νέο λιμάνι.


Δράστες, σύμφωνα με τις καταγγελίες, είναι λιμενικοί, αστυνομικοί και άνδρες με πολιτικά,  ενώ ένα σημαντικό ποσοστό περιπτώσεων αφορά σε ανήλικους πρόσφυγες. Ορισμένες περιγραφές είναι ανατριχιαστικές, όπως αυτή ενός 12χρονου Αφγανού που αναφέρει ότι ένστολοι άνδρες στο χώρο του λιμανιού τον κρατούσαν ώστε να δεχτεί επίθεση από σκύλο, που τα σημάδια της είναι ακόμα ορατά στο χέρι του.

Την Τρίτη 11-10 η Κίνηση, μαζί με εκπροσώπους του Αφγανικού Συλλόγου Πάτρας και παθόντες, πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας στους διοικητές της λιμενικής αστυνομίας και ασφάλειας. Αυτό που λάβαμε ήταν μια γενική διάψευση των ευθυνών τους, με ταυτόχρονη υπόσχεση για διεξοδικότερη έρευνα. Τα περιστατικά ξυλοδαρμού αποδόθηκαν σε οδηγούς ή ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι.



Ανεξάρτητα από το ποιος είναι κάθε φορά ο θύτης, τα θύματα δυστυχώς παραμένουν ίδια.  Η βία που δέχονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες σήμερα είναι καθημερινή, τόσο σωματικά όσο ψυχολογικά, και είναι ίσως προάγγελος της βίας που θα δεχθούμε όλοι μας όσο η κοινωνία μας γίνεται αυταρχική και ανάλγητη. Το ανελέητο κυνηγητό των ανθρώπων αυτών θα έχει άσχημες συνέπειες, όπως την εισαγωγή ενός ακόμα νέου πρόσφυγα στη μονάδα εντατικής θεραπείας πριν από λίγες ημέρες. Ας αναλάβουν οι αρμόδιοι τις ευθύνες τους πριν να είναι πολύ αργά.



ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ

11/10/11

έτσι αισθάνεσαι και εσύ, το ξέρω...


Ράινερ Μαρία Ρίλκε (1875-1926)


Ο Πάνθηρας


Βοτανικός κήπος, Παρίσι


Το βλέμμα του έχει κουραστεί τόσο από το πέρα-δώθε
πίσω από τα κάγκελα που τίποτα δε συγκρατεί πια.
Του φαίνεται ότι υπάρχουν χιλιάδες κάγκελα
και πίσω από χιλιάδες κάγκελα κόσμος κανένας.

Το ανάλαφρο περπάτημα απαλών και δυνατών βημάτων
που περιστρέφεται σε όλο και μικρότερο κύκλο,
μοιάζει σαν ένας χορός δύναμης γύρω από ένα κέντρο,
όπου στέκει ναρκωμένη μια μεγάλη θέληση.

Μόνο κάποτε ανοίγει η αυλαία των βλεφάρων,
αθόρυβα. Έπειτα εισέρχεται μέσα μια εικόνα
που διαπερνά την τεταμένη γαλήνη των μελών του
και στην καρδιά παύει να υπάρχει.

(Νέα Ποιήματα, 1907)





Rainer Maria Rilke (1875-1926)

Der Panther


Im Jardin des Plantes, Paris


Sein Blick ist vom Vorübergehn der Stäbe
so müd geworden, daß er nichts mehr hält.
Ihm ist, als ob es tausend Stäbe gäbe
und hinter tausend Stäben keine Welt.

Der weiche Gang geschmeidig starker Schritte,
der sich im allerkleinsten Kreise dreht,
ist wie ein Tanz von Kraft um eine Mitte,
in der betäubt ein großer Wille steht.

Nur manchmal schiebt der Vorhang der Pupille
sich lautlos auf –. Dann geht ein Bild hinein,
geht durch der Glieder angespannte Stille –
und hört im Herzen auf zu sein.

(Neue Gedichte, 1907)


η μετάφραση στα ελληνικά έγινε από εδώ

9/10/11

έχουμε φωνή

Αυτό που συμβαίνει είναι από κάθε άποψη ένα έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας, και υπ’ αυτή την προοπτική πρέπει να αναλυθεί στα δημόσια φόρα και στις συνειδήσεις. Δεν είναι υπερβολή. Εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας δεν είναι μόνο οι γενοκτονίες, οι εθνοκτονίες, τα στρατόπεδα θανάτου, τα βασανιστήρια, οι επιλεκτικές δολοφονίες, οι λιμοί που προκαλούνται εσκεμμένα, οι μαζικές επιμολύνσεις, οι εξευτελισμοί ως μέθοδος καταστολής της ταυτότητας των θυμάτων. Έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας είναι επίσης αυτό που οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές εξουσίες, με την ενεργό ή σιωπηλή συνενοχή των κυβερνήσεων, εν ψυχρώ διέπραξαν εναντίον εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, που απειλούνται να χάσουν ό,τι τους έχει απομείνει, το σπίτι και τις οικονομίες τους, αφού έχουν χάσει τη μοναδική και πολύ συχνά ισχνή πηγή εισοδήματος, δηλαδή τη δουλειά τους… Λέγοντας «Όχι στην ανεργία», ανακόπτουμε την αργή αλλά αμείλικτη γενοκτονία στην οποία το σύστημα καταδικάζει εκατομμύρια ανθρώπους. Ξέρουμε πως μπορούμε να βγούμε απ' αυτή την κρίση, ξέρουμε πως δεν ζητάμε το φεγγάρι. Και ξέρουμε πως έχουμε φωνή για να τη χρησιμοποιήσουμε. Μπροστά στην υπεροψία του συστήματος, επικαλούμαστε το δικαίωμά μας στην κριτική και στη διαμαρτυρία. Εκείνοι δεν τα ξέρουν όλα. Έπεσαν έξω. Μας εξαπάτησαν. Δεν δεχόμαστε να είμαστε τα θύματά τους.


Ζοζέ Σαραμάγκου, «Το τελευταίο Τετράδιο»




17/9/11

Ο καιόμενος


Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.


19/8/11

ζαϊρα

η όμορφη ζαίρα μου. πάνε δυο χρόνια ακριβώς που μου έφυγε. την ονειρεύομαι να κάνει πατουσάκια σε ένα αφράτο κουφετί σύννεφο και να γουργουρίζει σαν να μου μαγειρεύει φασολάδες...

20/6/11

όχι στις νέες Παγανές

20 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

«ΕΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΗΧΗΡΟ ΜΗΝΥΜΑ»

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ:

ΑΡΣΙΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
«ΛΑΘΡΑ» - Επιτροπή Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες Χίου
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΞΕΝΩΝΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ «ΗΩΣ»
PRAKSIS


Παρά το νέο νομοθετικό πλαίσιο και τις σχετικές δημόσιες επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες, η πολιτική άσυλου στην Ελλάδα παραμένει στάσιμη, προβληματική και ένοχη τόσο απέναντι στα δικαιώματα των ανθρώπων που αναζητούν άσυλο,  όσο και για την προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των προσφύγων  στη χώρα μας. Η πρόσβαση στο άσυλο, η εξέταση των αιτημάτων, η ετοιμότητα και οι όροι για δομές υποδοχής και ένταξης αναμένουν την ικανοποίησή τους και παραμένουν ανίσχυρες μπροστά στην πραγματικότητα και στις πολιτικές αποτροπής και καταστολής όσων ζητούν διεθνή προστασία.

Σήμερα με την παγκόσμια κατάσταση να θέλει λαούς να υφίστανται διωγμούς, η χρόνια αδράνεια και περιθωριοποίηση της αντιμετώπισης των πολιτικών ασύλου προσθέτει: ρατσιστική βία στις κοινωνίες, θυμό και απόγνωση στους ανθρώπους που αναζητούν καταφύγιο και προστασία και βρίσκονται μετέωροι, υπερβολικό κόστος στη διοίκηση (που προτιμά να δαπανά πόρους στην καταστολή παρά στην προστασία), προβληματισμό, ματαίωση και αποκλεισμό ενός ανθρώπινου κεφαλαίου επαγγελματιών και στελεχών των κοινωνικών φορέων, οι οποίοι εισπράττουν καθημερινά το παράλογο, την ανισότητα και τον αποκλεισμό, που παράγουν οι πρακτικές εφαρμογής των πολιτικών που υλοποιούνται.
Παρά τον Ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό και την τήρηση των δεσμεύσεών μας στις πολιτικές ασύλου της ΕΕ, η Ελλάδα, πρόσφατα άρχισε να δέχεται τις καταδικαστικές αποφάσεις θεσμών και οργάνων της ΕΕ για τον τρόπο που η χώρα ανταποκρίνεται στην εφαρμογή των αρχών αλλά και των όρων, προϋποθέσεων και προδιαγραφών  υποδοχής των αιτούντων άσυλο και ένταξης των προσφύγων.

Γνωρίζουμε καλά την άκρως προβληματική κατάσταση στον τομέα του ασύλου, τις ανύπαρκτες συνθήκες υποδοχής, τις άθλιες συνθήκες κράτησης, την έλλειψη προστασίας των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων. Θεωρούμε ότι με πολιτική βούληση και στοιχειώδες σχέδιο η κατάσταση αυτή μπορεί να ανατραπεί προς όφελος των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζητούν διεθνή προστασία, αλλά και προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας, που έχει δείξει και εγγυηθεί πολλές φορές την  αλληλεγγύη της - μέσα από  άτυπες και οργανωμένες πρωτοβουλίες πολιτών – την υπεράσπιση του σεβασμού και της αξιοπρέπειας των δικών της αρχών και αξιών αλλά και των ανθρώπων που ζητούν την προστασία της.

Με αφορμή την Ημέρα του Πρόσφυγα και έχοντας όλο αυτό το πλαίσιο κατά νου, οι παραπάνω οργανώσεις αποφασίσαμε να συνεργαστούμε και να καταγράψουμε / προτείνουμε τις θέσεις μας σχετικά με την πρόσβαση στο άσυλο την κράτηση (συνθήκες-διάρκεια), , την ανηλικότητα την αστυνομική βία, τη ρατσιστική βία, την υγεία, τη στέγαση, και να μιλήσουμε για όλες αυτές τις πληθυσμιακές κατηγορίες, με τις οποίες εργαζόμαστε καθημερινά και συστηματικά.

Συγκεκριμένα:

Πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου 
Η πρόσβαση στην διαδικασία ασύλου παραμένει υποτυπώδης, τόσο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη όσο και στα σύνορα. Χιλιάδες άτομα περιμένουν επί μήνες για την υποβολή του αιτήματος ασύλου τους, στερούμενοι νομιμοποιητικών εγγράφων, με συνέπεια να διατρέχουν ανά πάσα στιγμή τον κίνδυνο να συλληφθούν και να κρατηθούν διοικητικά για διάστημα, που μπορεί να φτάσει ακόμα και τους 12 μήνες καθώς και να απελαθούν.
Στην Αθήνα η υποβολή αιτημάτων ασύλου γίνεται μόνο κάθε Σάββατο στην Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής  (Π. Ράλλη) από πολύ μικρό αριθμό ατόμων (περίπου 40). Εκατοντάδες άνθρωποι συνωστίζονται στην Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής ήδη από το απόγευμα της Παρασκευής, διανυκτερεύοντας εκεί, μήπως και καταφέρουν να υποβάλουν το αίτημα ασύλου τους, ώστε να ξεκινήσουν εκ νέου, μετά τις διώξεις που έχουν υποστεί στις χώρες καταγωγής τους και το δύσκολο ταξίδι τους μέχρι την Ελλάδα, μια αξιοπρεπή ζωή, χωρίς φόβο και εκμετάλλευση.
Στη Θεσσαλονίκη η πρόσβαση στην διαδικασία ασύλου είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Οι αιτούντες άσυλο εφοδιάζονται κατά την υποβολή του αιτήματός τους με «υπηρεσιακό σημείωμα», το οποίο οι αρχές «ανανεώνουν» μέχρι να τους εφοδιάσουν με το δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού. Στο διάστημα αυτό, οι αιτούντες δεν έχουν κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο που να τους επιτρέπει να εργαστούν και να διαβιώνουν αξιοπρεπώς.
Προβληματική παραμένει και η κατάσταση στις ανανεώσεις των δελτίων αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού. Οι καθυστερήσεις αυτές έχουν αποτέλεσμα να παραμένουν οι αιτούντες χωρίς έγγραφα για το διάστημα αυτό καθιστώντας για μια ακόμη φορά δύσκολη την εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης και εργασίας.

Κράτηση (συνθήκες –διάρκεια)
Επισημαίνουμε ιδιαίτερα τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης  για τις οποίες η Ελλάδα έχει ήδη καταδικασθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), τις ελλείψεις υγειονομικής και φαρμακευτικής υποστήριξης, τα μεγάλα χρονικά διαστήματα κράτησης, σε συνδυασμό με την αδυναμία προαϋλισμού, καθώς και την παντελή απουσία μηχανισμών υποστήριξης σε όλα τα επίπεδα (νομικό, ψυχολογικό, κοινωνικό, ιατρικό) ακόμη και μετά την αποφυλάκισή τους.
Η αδυναμία υποβολής αιτήματος ασύλου και η συνακόλουθη κράτηση των προσφύγων που δε διαθέτουν δελτία αιτήσαντος άσυλο αποτελούν καταστρατήγηση του δικαιώματος κάθε πρόσφυγα να ζητήσει άσυλο και καταλήγουν στην «τιμωρία» των προσφύγων αντί στην προστασία τους, κατά παράβαση της αρχής της μη κράτησης των αιτούντων άσυλο. Κι όλα  αυτά τη στιγμή που κατά βασική αρχή του προσφυγικού δικαίου αρκεί ακόμη και η προφορική έκφραση βούλησης ενός πρόσφυγα να ζητήσει άσυλο, ώστε να κινηθεί η διαδικασία ασύλου. Η κράτηση όλων των αλλοδαπών στον Έβρο (προσφύγων/ αιτούντων άσυλο ή μη) αποτελεί πάγια πρακτική της Αστυνομίας, αψηφώντας την εκ του νόμου πρόβλεψη για «εξαιρετικούς λόγους κράτησης».
Αν και σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, η κράτηση αιτούντων άσυλο επιτρέπεται μόνο κατ’ εξαίρεση και για συγκεκριμένους λόγους (άρθρο 13 ΠΔ 114/2010), η αρχή της μη κράτησης αιτούντων καταστρατηγείται στην πράξη. Οι αιτούντες άσυλο κρατούνται για διάστημα που φτάνει συχνά ακόμα και τους 6 μήνες σε άθλιες συνθήκες, συνωστισμένοι σε κελιά, χωρίς προαϋλισμό, με ανεπαρκή φωτισμό και εξαερισμό και σε άθλιες συνθήκες υγιεινής και χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο συμπεριλαμβανομένου και του δικηγόρου τους.
Πρέπει να τονισθεί ότι η διοικητική κράτηση συνιστά μέσο προς επίτευξη της διοικητικής απέλασης και μόνο. Η διοικητική κράτηση για «σωφρονισμό» ή ως εργαλείο αποτροπής στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης μεταναστευτικής πολιτικής καταλύει κάθε έννοια κράτους δικαίου και αντιβαίνει πρωτίστως τη θεμελιώδη αρχή nullum crimen nulla poena sine lege.  (κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς νόμο).
Περαιτέρω, σύμφωνα με το αρθ. 30 του Ν. 3907/2011, η διοικητική κράτηση που παρατείνεται πέραν του τριμήνου υπόκειται στον έλεγχο του κατά τόπον αρμοδίου διοικητικού πρωτοδικείου. Η υποχρέωση αυτή δεν τηρείται από τις αρμόδιες αρχές, όχι μόνο τις διοικητικές αλλά και τις δικαστικές. Και όλα αυτά όταν η Ελλάδα έχει καταδικασθεί επανειλημμένως από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μεταξύ άλλων για το ελλειμματικό σύστημα ασύλου, για τις απάνθρωπες συνθήκες στα κέντρα κράτησης, για την ανυπαρξία αποτελεσματικού ενδίκου μέσου κατά αποφάσεων κράτησης και απέλασης.  

Ασυνόδευτοι Ανήλικοι
Ασυνόδευτος ανήλικος, 9 ετών από το Πακιστάν έφτασε στην Ελλάδα μέσω διακινητή.  Έζησε επί μήνες άστεγος στο κέντρο της Αθήνας. Τον μάζεψε στο σπίτι του ενήλικος για να του κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Μία από αυτές τις «δουλειές» ήταν να τον βιάζει συστηματικά... ( απόσπασμα από μαρτυρία ασυνόδευτου ανηλίκου ) .
Πριν από λίγους μήνες ακούστηκε από την ελληνική τηλεόραση από επίσημα χείλη ότι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι στην Ελλάδα είναι πολλές εκατοντάδες αν όχι μερικές χιλιάδες.  Οι δομές φιλοξενίας και οι θεσμοί προστασίας τους είναι ανεπαρκείς.  
Καθημερινά παρατηρούμε εκατοντάδες ανήλικους να περιφέρονται απροστάτευτοι, προσπαθώντας να επιβιώσουν, στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων καθώς και σε πρόχειρους καταυλισμούς, με ενδεχόμενο να γίνονται μοιραία και θύματα πάσης φύσεως εκμετάλλευσης  (παράνομης εργασίας, ακόμη και κακοποίησης).

Αστυνομική βία
Ελάχιστα από τα περιστατικά αστυνομικής βίας καταγγέλλονται, για ευνόητους λόγους και ακόμη λιγότερα φθάνουν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Αλλά ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση η δικαιοσύνη καθυστερεί να απονεμηθεί (σε συγκεκριμένη ποινική υπόθεση που αφορά στην αστυνομική βία κατά Αφγανών, μεταξύ των οποίων και αρκετών ανηλίκων, που έλαβε χώρα το έτος 2004 η υπόθεση μέχρι και σήμερα δεν έχει ακόμη εκδικασθεί)  

Πρόσφατα περιστατικά αστυνομικής βίας :
-          ξυλοδαρμός κρατούμενου παρουσία δικηγόρου του. Εκπρόσωπος οργάνωσης που δραστηριοποιείται στο πεδίο του ασύλου και της διεθνούς προστασίας απειλήθηκε προσωπικά από υψηλόβαθμο στέλεχος της Ελληνικής Αστυνομίας προκειμένου να μη δημοσιοποιήσει το γεγονός.
-           Καταγγελία σεξουαλικής παρενόχλησης κρατούμενης από αστυνομικό φρουρό. Διενεργείται ΕΔΕ και προανάκριση.

Ρατσιστική Βία
Τον τελευταίο καιρό έχουν αυξηθεί σημαντικά οι καταγγελίες αλλοδαπών- θυμάτων ρατσιστικής βίας. Η ανάγκη καταγραφής αυτών των περιστατικών καθώς και η ποινική τους αντιμετώπιση είναι προφανής. Όπως προφανής είναι  η ανάγκη προστασίας  των ίδιων των θυμάτων, αλλά και η ανάγκη αντίδρασης της κοινωνίας μας απέναντι σε φαινόμενα φασισμού και ρατσιστικού μίσους.  

Θύματα Εμπορίας Ανθρώπων
Τον τελευταίο χρόνο έχει παρατηρηθεί να αυξάνεται ολοένα ο αριθμός ατόμων που έχουν πραγματοποιήσει ένα επικίνδυνο ταξίδι αναγκασμένα να χρησιμοποιήσουν δίκτυα διακινητών.
Οι δυσκολίες που προκύπτουν είναι:
Ø  Η  έλλειψη δομών με εξειδικευμένο προσωπικό και η δυσκολία να τεθούν μακροπρόθεσμοι στόχοι για τα θύματα διεθνικής σωματεμπορίας.
Ø  Η παντελής έλλειψη προστατευμένων κέντρων φιλοξενίας για άντρες ή ασυνόδευτους ανήλικους και ψυχιατρικούς ασθενείς, θύματα εμπορίας. Οι δε ελάχιστες θεσμικές προβλέψεις για την φιλοξενία γυναικών θυμάτων παράνομης διακίνησης και εκμετάλλευσης έχουν περιοριστεί δραματικά.

Ψυχιατρικά Περιστατικά
Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται αύξηση της τάξης του 13% των ψυχιατρικών περιστατικών γεγονός το οποίο οφείλεται στα προβλήματα που προκύπτουν κατά την διάρκεια της κράτησης:
Ø  Οι συνθήκες κράτησης αλλά και η πολύμηνη διάρκειά της μπορούν να αναδείξουν ή να επιδεινώσουν μια προϋπάρχουσα ψυχοπαθολογία.
Ø  Η δυσκολία των υπόλοιπων κρατουμένων και της αστυνομίας να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τον ψυχικά ασθενή.
Ø  Η μεταφορά στο νοσοκομείο χωρίς μεταφραστή δυσκολεύει την επικοινωνία ασθενούς και γιατρού.
Ø  Η άρνηση του νοσοκομείου να νοσηλεύσει ψυχιατρικά περιστατικά λόγω του κόστους νοσηλείας. Το αποτέλεσμα είναι τα περιστατικά να επιστρέφουν στα κρατητήρια χωρίς διάγνωση και με ελλιπή ή και ενίοτε καμία φαρμακευτική αγωγή.
Ø  Η έλλειψη χώρων φιλοξενίας και θεραπευτικών δομών για ψυχιατρικά πάσχοντες.


Η πραγματικότητα αυτή οδηγεί όλους εμάς που δραστηριοποιούμαστε στο πεδίο της διεθνούς προστασίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου και αγωνιζόμαστε, σε ένα εξόχως προβληματικό πλαίσιο για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου στα γραφεία μας, στα κρατητήρια, στα σύνορα, στα δικαστήρια, στις Επιτροπές Ασύλου, στις Αστυνομικές Διευθύνσεις στα νοσοκομεία,  στα σχολεία,  να ζητήσουμε ανοικτά από τους καθ’ ύλη αρμόδιους υπουργούς τα κάτωθι:
Ø  Επίσπευση των διαδικασιών για την υλοποίηση του σχεδίου για τα κέντρα πρώτης υποδοχής.
Ø  Επίσπευση των διαδικασιών για την εφαρμογή του νέου νόμου που θεσπίζει τη νέα υπηρεσία ασύλου.
Ø  Ενεργοποίηση σχεδίου για τη στήριξη ατόμων με αναγνωρισμένο καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα.
Ø  Διασφάλιση του δικαιώματος της ευχερούς και έγκαιρης πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου.
Ø  Λήψη μέτρων για την εγγύηση της ίσης απόλαυσης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων από τους αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες ώστε να διασφαλίζεται η κοινωνική τους ένταξη.
Ø  Να μην καταστρατηγείται η αρχή της μη κράτησης των αιτούντων άσυλο.
Ø  Να εφαρμόζεται ο νόμος ως προς τον δικαστικό έλεγχο της παράτασης της τρίμηνης διοικητικής κράτησης.
Ø  Εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης στα κέντρα κράτησης.
Ø  Εξασφάλιση κατάλληλης στέγασης, επαρκούς σίτισης, ένδυσης και διανομής ειδών προσωπικής υγιεινής, του δικαιώματος προαϋλισμού, της πληροφόρησης για το σύστημα κράτησης και για το δικαίωμα αίτησης ασύλου, της απρόσκοπτης επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και με δικηγόρο.
Ø  Διασφάλιση της συνεχούς ιατρικής και ψυχοκοινωνικής φροντίδας σε όλους, καθώς και της ειδικής φροντίδας για ευάλωτες ομάδες, όπως οι έγκυες γυναίκες και οι νεοαφιχθέντες.
Ø  Ανάπτυξη των υπηρεσιών ψυχικής υγείας για αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες μετά την κράτησή τους.
Ø  Μη κράτηση των ανηλίκων – αύξηση των χώρων φιλοξενίας, διασφάλιση ότι θα είναι  πλήρως στελεχωμένα με κατάλληλο προσωπικό και άμεση και ασφαλής μετάβαση των ανηλίκων στους χώρους αυτούς  με τη συνοδεία ενηλίκων κατάλληλα εκπαιδευμένων.
Ø  Άμεση ενημέρωση του Εισαγγελέα Ανηλίκων για κάθε ανήλικο που μπαίνει και διαβιεί στη χώρα. Εφαρμογή του θεσμού του επιτρόπου για κάθε ανήλικο με στόχο την προστασία του και ενίσχυση του θεσμού της υποχρεωτικής επιτροπείας των ανηλίκων από τον Εισαγγελέα, θεσμός ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά υπέρ των ανηλίκων.
Ø  Ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών προστασίας των ανηλίκων και ομαλής ενσωμάτωσης τους στην ελληνική κοινωνία (αναδοχή, υιοθεσία κλπ).
Ø  Δημιουργία και συνέχιση των δομών φιλοξενίας πέραν της ετήσιας λειτουργίας με στόχο την ασφαλή και σε βάθος χρόνου υποστήριξη των ανηλίκων.
Ø  Ανάπτυξη δομών φιλοξενίας για νεαρούς ενηλίκους  μετά το 18 έτος και σε συνέχεια της φιλοξενίας τους σε ξενώνα με στόχο την ομαλή και σε βάθος ένταξη και ανάπτυξη.
Ø  Συντονισμός των εμπλεκόμενων κρατικών φορέων και μεγιστοποίηση της έγκαιρης απορρόφησης και χρήσης των υπαρχόντων πόρων (παρόλο που η ευθύνη τόσο του ελληνικού κράτους όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα πρέπει να εξαντλείται μόνο στην παροχή οικονομικής ενίσχυσης). 
Ø  Ενίσχυση κοινωνικής πολιτικής στοχευόμενης για την ένταξη των προσφύγων, με συμμετοχή στη διαμόρφωση της και από τις ίδιες τις  κοινότητες των προσφύγων.