ένα τέλος κακό, ένα όχι τόσο

οι ιστορίες έχουν ή καλό τέλος ή κακό. 

ή είναι σε working process και θέλεις να ελπίζεις, αλλά πάλι ξέρεις όσα γίνονται και πόσοι άνθρωποι χάνονται μέσα στο σύστημα και άστα να πάνε.

δυο ειδήσεις, δυο γυναίκες, δυο ιστορίες.

αυτή η γυναίκα είναι κρατούμενη στη γυναικεία φυλακή στον Ελαιώνα. πέρυσι έδωσε εξετάσεις, αυτές που στην εποχή μου λέγαμε "πανελλήνιες" και τώρα δεν ξέρω πως λέγονται. πέρασε σε ένα ΤΕΙ στη Φλώρινα. 

μαθήματα δεν μπορεί να παρακολουθήσει, αλλά μπορεί να διαβάζει και να περνάει από τις εξεταστικές, δες όμως με ποιο τρόπο: κλιμάκιο καθηγητών μεταβαίνουν στη Θήβα, και μέσα στις φυλακές, στο χώρο του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας, πραγματοποιείται η εξέτασή της. 

διαβάζει, περνάει τα μαθήματά της, μερικά ναι, μερικά όχι, το παλεύει. 

αυτή η γυναίκα  βρέθηκε κρεμασμένη στα κρατητήρια της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Πάτρας χτες το απόγευμα, μητέρα ενός βρέφους, εξαρτημένη κατά την αστυνομία. 
η σύλληψή της αφορούσε κλοπές ρούχων από κατάστημα. 
ξέχασα να αναφέρω ότι η κάμερα του κλειστού κυκλώματος στο κρατητήριο ήταν χαλασμένη και ο σκοπός δεν την αντιλήφθηκε εγκαίρως.  


αυτός ο πόνος έκλεισε εδώ. 
ο δικός μας πάλι όχι.


bonus track 




θα εξηγήσω σύντομα γιατί το track κολλάει με τις παραπάνω ιστορίες. αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία με ένα τελείως διαφορετικό τέλος...