31/12/09

αντί ευχών...



«Ήμουν στην Κωνσταντινούπολη κλειδωμένος σε ένα υπόγειο για 40 μέρες. Δεν είδα τον ήλιο για 40 μέρες. Οι διακινητές ζητούσαν περισσότερα χρήματα. Απειλούσαν ότι θα με κρατούσαν εκεί για πάντα, αν δεν τους πλήρωνα τα έξτρα χρήματα. Οι διακινητές μάς τρομοκρατούσαν. Μας απειλούσαν όλη την ώρα. Έρχονταν μέσα και μας έλεγαν: ‘Θα σας σκοτώσουμε.’ Μία φορά με χτύπησαν στο κεφάλι και το χέρι με ένα χοντρό ξύλο. Δεν μπορούσα να κουνήσω το χέρι μου για δύο εβδομάδες.»
Αφγανός άνδρας (24 ετών), ένας από τους μετανάστες που επέζησε όταν μία βάρκα με μετανάστες βυθίστηκε κοντά στη Λέσβο τον Οκτώβριο του 2009 με αποτέλεσμα να πεθάνουν 10 άνθρωποι.

από εδώ

2 σχόλια:

ELvA είπε...

Εχω διαβασει τοσες ιστοριες και τοσα δραματα που δεν ξερω πια τι και αν μπορουμε να ευχηθουμε κατι για τη νεα χρονια, οσον αφορα τα δικαιωματα και την συμπεριφορα απο ανθρωπο σε ανθρωπο.
Θα υπαρξει αραγε ποτε δικαιοσυνη και ανθρωπια σ αυτο το κοσμο;
Ας ελπισουμε τουλαχιστον σ αυτα!

Φιλια και καλη σου χρονια, ευχομαι, ζαϊρα μου ;)

Unknown είπε...

καλή χρονιά, λιγότερους αυτοματισμούς και ίσες ποσότητες συναισθήματος και λογικής σκέψης μας εύχομαι. φιλιά πολλά